Płaczcie, anieli

Tekst

1. Płaczcie, Anieli, płaczcie, duchy święte, radość wam dzisiaj i wesele wzięte; płaczcie przy śmierci, płaczcie przy pogrzebie Króla waszego i Boga na niebie.

2. Płaczcie, wesołe niebieskie pokoje, na dzień dzisiejszy i sieroctwo swoje; płaczcie nad grobem, w którym położony Boga waszego Syn Jednorodzony.

3. Płacz, jasne słońce, płacz, koło miesięczne, zalejcie, gwiazdy, światła swoje wdzięczne; płaczcie, promienie z nieba wywieszone, wasze przedniejsze światło zagaszone.

4. Płaczcie, obłoki, płaczcie, chmury dżdżyste, łzy zamiast rosy wylejcie rzęsiste; płaczcie, pioruny, płaczcie, błyskawice, nad grobem Króla niebieskiej stolicy.

5. Płaczcie, zatopy, płaczcie, morskie wały, płaczcie i wyspy, płaczcie morskie skały; płaczcie! Umarł Pan, który was fundował, tu leży, co wam wszystkim rozkazował.

6. Płacz, ziemio, płaczcie, fundamenta ziemne, płaczcie, jaskinie, płaczcie lochy ciemne; płaczcie, umarł Pan, budownik wasz miły, w któregoście się ręku zawiesiły.

7. Płacz i ty, góro święta, uwielbiona, płacz Chrystusową śmiercią poświęcona; płacz, którą krwawe pokropiły zdroje, płacz, na której Pan stracił życie swoje.

8. Płacz i ty, grobie w skale wykowany, płacz, który Pana piastujesz nad pany. Płacz, śmierci Jego, kamieniu szczęśliwy, pod którym leży Syn Boga prawdziwy.

9. Płaczcie, pustynie i wy, cedry śliczne, i wy też, lasy, płaczcie, okoliczne; płaczcie, pod których cieniem leży ciało, które Bożego ducha ukrywało.

10. Płaczcie, pagórki, góry i doliny, płaczcie, zwierzęta, ptaki i rośliny; zapłońcie wstydem, zalejcie się łzami, bo król wasz zabił Króla nad królami.

11. A na ostatek zapłacz ty, człowiecze! To przez twe zbrodnie krew z Chrystusa ciecze; dla ciebie umarł Syn Boga jedyny, by cię wybawić z grzechów twoich winy.